Urodziła się 23 września 1921 roku w Pożogu, w rodzinie o tradycjach patriotycznych. Z rodzinnego domu wyniosła zamiłowanie do nauki i pracy. Ukończyła szkołę powszechną w Pożogu i Końskowoli oraz Szkołę Rolniczą w Izdebnie. W 1938 r. Władysława Jaśkiewiczówna zaangażowała się w działalność Związku Młodzieży Wiejskiej „Wici” i zorganizowała w Pożogu jego koło. Po wybuchu wojny kontynuując tę pracę zaangażowała się w konspirację, pełniąc funkcję komendantki gminnej Ludowego Związku Kobiet (LZK). Organizowała pomoc dla więźniów, szkolenia sanitarne i wspierała ruch oporu. Po wojnie jako najstarsza córka, kierując się poczuciem odpowiedzialności i obowiązku, zajęła się pracą w rodzinnym gospodarstwie. Kontynuowała także działalność na niwie społeczności wiejskiej w swojej wsi i gminie. W 1948 roku współorganizowała Komitet Organizacyjny Budowy Pomnika poświęconego poległym i pomordowanym bohaterom Pożoga z lat 1939 – 1945. Należała do Związku Stronnictwa Ludowego i Koła Gospodyń Wiejskich w Pożogu. W 1957 roku wyszła za mąż za Wacława Jasiochę, który w czasie II wojny światowej również należał do konspiracji. Uczestniczyła w konferencji na UMCS dotyczącej LZK na Lubelszczyźnie oraz uroczystościach odsłonięcia pomników w Gołębiu i Lesie Stockim. Poświadczała na piśmie przynależność i działalność w ruchu oporu członkiń LZK. Za swoją działalność została odznaczona m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Walecznych.
Władysława Jaśkiewiczówna-Jasiocha
