Urodziła się w Żmerynce, koło Winnicy. Pasję do folkloru odziedziczyła po matce nauczycielce, zakochanej w ludowych obrzędach i zwyczajach Roztocza. Przed wojną uczęszczała do średniej szkoły w Lublinie, gdzie wraz z matką mieszkała i pracowała. W 1938 r. rozpoczęła pracę w Lubelskim Związku Teatrów i Chórów Ludowych. Aktywnie działała w kołach artystycznych. Po wojnie założyła swój pierwszy zespół taneczny w Zemborzycach. W 1952 r. wraz z mężem, kierownikiem Zakładu Doświadczalnego zamieszkała w Końskowoli. W niedługim czasie z miejscowej młodzieży utworzyła zespół ludowy, który już w pierwszym roku odniósł znaczące sukcesy. Wkrótce do pierwszych sześciu par tancerzy dołączyli inni. Zespół początkowo występował w regionie, później wyjeżdżał też na dalsze koncerty. Znana z matczynego podejścia do członków zespołu, Pani Kazimiera stworzyła rodzinną atmosferę i zyskała przydomek „Mamcia”. W czasach komunizmu organizowała wyjazdy zagraniczne i koncerty umożliwiając wiejskiej młodzieży dalekie podróże, poszerzające horyzonty. Jako ceniony choreograf współpracowała z Polonijnym Studium Folklorystycznym w Lublinie i prowadziła warsztaty folklorystyczne dla instruktorów zespołów tanecznych z Europy, Australii, Ameryki Północnej i Południowej. Została uhonorowana licznymi odznaczeniami, w tym medalem Oskara Kolberga za wkład w kulturę ludową. Jej dzieło – Zespół Pieśni i Tańca „Powiśle” istnieje do dziś. W 2023 roku świętował swój 70 jubileusz.
Kazimiera Walczak
