Urodziła się w Trawnikach pod Lublinem. Po ukończeniu Seminarium Nauczycielskiego w Chełmie, około 1930 r. podjęła pracę na poczcie w Rykach. W następnych latach przeniosła się do Końskowoli, gdzie została kierowniczką poczty. W czasie okupacji niemieckiej Helena podjęła współpracę z ZWZ-AK razem z granatowym policjantem Kazimierzem Dudkiem. Współpracowała m.in. z nauczycielami Alfonsem Faściszewskim ps. Konar i Michałem Pitkiem ps. Lipa.
Helena Sandomirska pracując na poczcie i działając w konspiracji kontrolowała listy kierowane do władz okupacyjnych. Donosy kierowane do Gestapo zabierała z poczty i przekazywała osobom z konspiracji. Prowadziła skrzynkę kontaktową dla ludzi podziemia i współpracowała z Radą Główną Opiekuńczą, organizując paczki dla osób więzionych w obozach. Wraz ze swoim współpracownikiem listonoszem Józefem Gawdzikiem została aresztowana w 1942 roku, gdy Niemcy odkryli ich działalność konspiracyjną. Więziona w Puławach, Kazimierzu Dolnym i na Zamku w Lublinie w katowni „Pod Zegarem” mimo tortur nie zdradziła nikogo. Wywieziona do Auschwitz zginęła w obozie 19 listopada 1942 roku, w wieku 36 lat.
Na budynku Ratusza w Końskowoli umieszczona została tablica poświęcona pamięci Heleny Sandomirskiej i Józefa Gawdzika.
